بررسي تاثير افزايش عرض خ ط كشي راه هاي بدون ميانه دربهبود ايمني عابرين پياده

مطالعات تصادفات بيانگر آن است كه بخش عمده اي از تصادفات فوتي ها و مجروحين ناشي از آن به دليل برخورد عابر پياده با وسيله نقليه مي باشد لذا توجه جدي به ايمني عابرين پياده بيش از هر زمان ديگري براي ما حائز اهميت مي باشد بيشترين برخورد وسيله نقليه با عابرين پياده به هنگام عبور عابر از عرض گذر به خصوص درراه هايي كه عرض پيوسته سواره رو زياد باشد اتفاق مي افتد درحال حاضر درصد زيادي از راه هاي درون شهري و برون شهري را راه هاي بدون ميانه تشكيل ميدهند و اين موضوع سبب افزايش عرض پيوسته سواره رو و درنتيجه كاهش ايمني عابرين مي گردد هدف از اين مقاله ارايه راهكارهايي به منظور افزايش ايمني عابرين پياده درراه هاي بدون ميانه نظير افزايش پهناي خط كشي وسط راه به همراه آسفالت لرزه آور مي باشد.