بررسي آزمايشگاهي تاثير احداث سرريزهاي مستغرق بر جابجايي خ طالقعر از قوس خارجي

سرريزهاي مستغرق ١، سازههاي سنگي با ارتفاع كوتاه هستند كه تماماَ زير سطح آب قرار مي گيرند و در رودخان ههاي مئاندري جهت كنترل جابجايي پيچا نها، بهبود شرايط كشتيراني، ايجاد زيستگاه آبزيان و ... احداث م يشوند. در اين تحقيق جابجايي خ طالقعر رودخانه در حالتهاي بدون سرريز 180 و 230 ليتر در ثانيه در مقاطع مختلف قوس مركزي يك پيچا نرود سينوسي، مورد بررسي قرار گرفته ، و با وجود سرريزهاي مستغرق براي سه دبي 120 است. براي بررسي اين پديده، تعداد سه سرريز با زاويه 60 درجه در قوس بيروني احداث گرديدند. در اين تحقيق نسبت فاصله سازه ها به طول تاج آن برابر با 3، ارتفاع آنها 30 درصد عمق متوسط آب و طول آنها 40 درصد عرض سطح آب در دبي طراحي م يباشند. شرايط آزمايشات در اين تحقيق به صورت بستر زنده ( تزريق پيوسته رسوب ) بود كه از رسوب با قطر متوسط برابر با 1/6 ميل يمتر استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه با احداث اين ساز هها، خ طالقعر از قسمت خارجي قوس به سمت مركز آبراهه و در امتداد دماغه سرريزها انتقال يافت و نسبت عرض سطح آب به عمق در حالت بدون سازه كمتر از حالت با وجود سرريزهاي مستغرق اتفاق افتاد.