تاثير پارامتر هاي طراحي در مدلسازي پلاستيسته ي متمركز اعضاي قاب خمشي بتن مسلح

نتايج يك آناليز غير خطي تابع تعريف رفتار غيرالاستيك وعوامل وابسته به آن است . وجه تمايز مدلسازي عناصر سازه اي غير الاستيك گسترش پلاستيسته در سطح مقطع و در طول عضو است. از ميان انواع مدل هاي ارائه شده براي در نظر گرفتن گسترش پلاستيسته، استفادهاز مدل هاي داراي مفصل متمركز به دليل سادگي آنها متداولتر است. علاوه بر سادگي، اين گونه مدلسازي محدوديت هاي ساير روش هاي مدلسازي نظير محدوديت مدلسازي با المانهاي فايبري درشبيه سازي پديده هايي نظير كمانش آماتورها را ندارد. پلاستيسته متمركز معمولا بصورت مفصلهاي داراي طول صفر به كمك پارامترهاي مدل ممان انحنا تعريف ميشود. برپايه آزمايش هاي چرخه اي و يكنواختEberhard&Berryدر سال 2004 بر روي 306 ستون مستطيلي و 177 ستون دايره ايCurt Haselton در سال 2007 روابط هايي براي پارامتر هايي نظير : سختيموثر، مقاومت خمشي، ظرفيت چرخش پلاستيك، ظرفيت چرخش بعد از نقطهي تسليم، سخت شدگي بعد از نقطهي تسليم و ظرفيت اتلاف انرژي چرخهاي اعضاي قاب خمشي بتني توسعه داد. به اين ترتيب منحني رفتاري عضو كه نشانگر طيفرفتاري يك عضو از حالت الاستيك تا گسيختگي كامل است و يك ربع از منحني پوش رفتار چرخه اي عضو تحت بارگذاري رفت و برگشتياست، بدست ميايد . با توجه به حساسيت نتايج تحليل هاي استاتيكي و ديناميكي غير خطي به مشخصات منحني رفتاري تعريف شده براي اعضا، اين تحقيق تاثير پارامترهاي مختلف طراحي اعضاي قاب خمشي بتن مسلح بر مشخصات منحني ممان انحنا شامل سختي موثر ،مقاومت خمشي، ظرفيت چرخش پلاستيك، ظرفيت چرخش بعد از نقطهي تسليم، سخت شدگي بعد از نقطهي تسليم و ظرفيت اتلاف انرژي چرخهاي، در اين مفاصل را مورد بررسي قرار ميدهد