بررسي تاثير توأم نسبت آب به سيمان و عيار سيمان بر خصوصيات دوامي بتن توانمند

هدف از اين پژوهش بررسي تاثير دو پارامتر نسبت آب به سيمان و عيار سيمان به صورت توام بر خصوصيات دوامي بتن توانمند بوده است. بدين منظور مخلوط هاي بتني با نسبت هاي آب به سيمان 0.34 ،0.38 0.42 و 0.46 و هر نسبت آب به سيمان با سه عيار سيمان 300 400 و 500 كيلوگرم بر مترمكعب در حالي طراحي شد كه كليه طرح ها داراي ميكروسيليس به ميزان 10 درصد وزني سيمان بودند. در نتيجه 12 طرح اختلاط ساخته شده و آزمايش هاي مختلف دوام روي آنها انجام شد. براي بررسي دوام طرح هاي بتني، آزمايش هاي جذب آب غوطه وري، جذب آب موئينSorptivity) جذب آب اوليه و مقاومت ويژه الكتريكي هر يك با حداقل سه آزمونه مشابه تكراري انجام و مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج بدست آمده نشان ميدهد كه در اكثرآزمايش هاي دوام و در همه ي نسبت هاي آب به سيمان، كاهش عيار سيمان موجب بهبود خصوصيات دوامي بتن توانمند خواهد شد. تاثير نسبت آب بهسيمان به ازاي مقادير مختلف سيمان و در آزمايش هاي مختلف، گاهي متفاوت بوده كه مورد بحث و تحليل قرار گرفته است. در پايان با در نظر گرفتن كليه ي طرح هاي اختلاط و نتايج بدست آمده، نسبت آب به سيمان 0.38 و عيار سيمان 300 كيلوگرم بر متر مكعب بهترين دوام را از خود نشان داد