بررسي رفتار اتصال پيچي نيمه صلب با سپري فوقاني و تحتاني به روش اجزا محدود

يكي از انواع اتصالات متداول پيچي درقابهاي خمشي سازه هاي فولادي اتصال توسط سپري فوقاني و تحتاني مي باشد كه درصورت تقويت اين نوع اتصالات توسط نبشي جان و تغيير در ابعاد و اندازه سپري و پيچ ها اتصال از نوع نيمه صلب به اتصال صلب سوق پيدا مي كند. درك صحيح از رفتار سازه اي اتصال نيمه صلب و آگاهي مناسب از نحوه انتقال نيرو توسط آن و شناخت دقيق تر رفتار آنها جهت مدلسازي و تحليل سازه هاي فولادي و همچنين نظارت دقيق بر اجراي آنها لازم و ضروري به نظر مي رسد لذا دراين تحقيق سعي مي شود تا با مدلسازي اتصالات نيمه صلب در نهايت بتوان به يك اتصال ايمن و اقتصادي دست پيدا كرد. دراين مقاله پس از مقايسه نتايج رفتاري اتصال تير به ستون با سپري فوقاني و تحتاني به روش اجزا محدود و روش آزمايشگاهي موجود از تحقيقات گذشته صحت مدلسازي نمونه هاي مدلساز شده با استفاده از الگوي بارگذاري سيكليك SAC استفاده شده و در دو نمونه آزمايشگاهي مورد بررسي قرار ميگيرد.