بررسي تأثير ميراگر اصطكاكي پال بر ضريب كاهش شكل پذيري سازه ها

در روشهاي متداول طراحي سازه با تركيبي از سختي قابليت شكل پذيري و همچنين اتلاف انرژي در برابر زلزله از خود مقاومت نشان ميدهد مقدار ميرايي دراين قبيل ساختمان ها بسيار كم مي باشد از اين رو انرژي مستهلك شده درمحدوده رفتار الاستيك سازه ناچيز مي باشد بنابراين در هنگام زلزله هاي قوي اين ساختمان ها بعد ازمحدوده رفتار الاستيك تغيير مكانهاي زيادي مي يابند همچنين طراحي سازه ها به طوري كه در حين زلزله هاي قوي بدون تخريب باقي بمانند غير اقتصادي است به منظور تامين پايداري و حفظ ايمني سازه و رعايت شرايط اقتصادي آيين نامه هاي ساختماني برمبناي شرايط حدي به گونه اي تدوين شده اند كه زلزله هاي كوچك سبب بروز هيچگونه تخريبي در اعضاي سازه اي و غيرسازه اي نگرددزلزله هاي متوسط مبناي طراحي قرارگرفته و ساختمان به گونه اي طراحي گردد كه در برابر زلزله مسبب بدون تخريب مقاومت نمايد و زلزله هاي قوي اگر سبب بروز تخريب جدي برساختمان شوند سبب ازدست رفتن ساكنان آن نگردند. حالات حدي مذكور ايجاب مي كند كه سازه وارد تغيير شكلهاي غيرخطي شده و مفاصل پلاستيك در برخي نقاط سازه مانند اتصال تير به ستون ايجاد گرد تا با افزايش شكل پذيري شرايط حدي بهتري تامين گردد بنابراين اكثر آيين نامه هيا طراحي سازه فلسفه طراحي لرزه اي را مبتني بر مفهوم شكل پذيري يا ضريب رفتار R ارائه نموده اند.