بررسي تاثير پارامترهاي شيميايي بر ميزان واگرايي خاك هاي رسي

موضوع بررسي خاكهاي واگرا در سازه ها و كارهاي آبي خاكي امروزه اهميت جهاني يافته است هنگام استفاده از خاك رس واگرا در سازه هاي هيدروليكي خاكي يا سازه هاي ديگر مانند خاكريز جاده ها و سدهاي خاكي اگر اين نوع خاكها به درستي شناسايي نشوند و در محل مناسب استفاده نشده و يا ملاحظات لازم صورت نگيرد موجب مشكلاتي مهندسي جدي مي شوند. اين نوع خاك ها در صورت مجاورت و تماس با اب بصورت كلوئيدي در اب حل ذرات آن در آب شناور شده و بسرعت شسته مي شوند چنين فرسايشي از سويي به خواص شيميايي رس ها و از سوي ديگر به نمكهاي محلول در آب منفذي به ويژه سديم بستگي دارد دراين تحقيق با مطالعه برروي نمونه هاي زيادي از خاكهايواگرا و بررسي تاثير پارامترهاي شيميايي چون ESP درصد سديم قابل انتقال SAR نسبت جذب سديم و PH آب منفذي با ميزان واگرايي خاك ها و ارتباط آنها با يكديگر ارزيابي و بررسي شد و نتايج بدست آمده با ساير آزمايشهاي تشخيص واگرايي همچون پين هول و هيدرومتري مضاعف مورد مقايسه قرارگرفت و معيارهاي جديدي براي ارزيابي خاكهاي واگرا بدست آمد.