بررسي اثرات الياف و چسب هاي پليمري روي خواص مكانيكي خاك

مقاومت برشي خاك عاملي تعيين كننده در اكثر پروژه هاي عمراني مي باشد و در نتيجه استفاده از روش هايي جهت بهبود مقاومت برشي و به نوعي ظرفيت باربري خاك، مهم و قابل بررسي مي باشد. بدين منظور استفاده از ژئوسنتتيك ها از ديرباز مورد توجه قرار داشته است. از عيوب اين نوع سامانه تسليح مي توان به لزوم نشست قابل توجه پي جهت بسيج كامل مقاومت بيرون كشيدگي و درگيري مسلح كننده با خاك اشاره كرد. در طراحي بعضي از سازه هاي حساس اين نشست قابل قبول نمي باشد؛ ضمن آنكه سيستم زوال لغزش مستقيمDirect Sliding و بيرون كشيدگي Pull-Out نيز، مخصوصاً در پايداري شيبها از نقاط ضعف اين سامانه تسليح بشمار مي آيند. استفاده از يك چسب عيوب بالا را مرتفع مي كند بدين ترتيب كه با افزودن گونه اي چسب پليمري به ناحيه تماس مسلح كننده و خاكInterface) پيوستگي بين خاك ومسلح كننده افزايش يافته و يا به عبارت ديگر پارامترهاي مقاومتي اندركنش بين خاك مسلح كننده بهبود مييابد. در اين پژوهش به بررسي اثرات الياف ضايعاتي كارخانجات فرش ماشيني كاشان به عنوان مسلح كننده و دو نوع پليمر محلول در آب به عنوان چسب پليمري با نامهاي پليوينيلالكل و پلي وينيلاستات در ميزانCBR ماسه پرداخته شده است.