لزوم پهنه بندي كاربري اراضي شهري با هدف كاهش آسيب هاي ناشي از زلزله

اصولا برنامه ريزي كاربري اراضي شهري با هدف كاستن از آسيب پذيري شهر در مقابل زلزله دو هدف عمده كلي را دنبال مي كند كه عبارتند از: بالا بردن ضريب ايمني فضاهاي مورد استفاده شهروندان در مقابل زلزله و ايجاد سهولت و دسترسي مناسب جهت امداد و نجات در مواقع بحراني اين موضوع در مديريت شهري توسط برنامهر يزي كاربري اراضي شهري بايستي لحاظ گردد امروزه كاربري اراضي تحت تاثير عوامل اقتصادي اجتماعي زيست محيطي و ... پيگيري مي شود ولي به نظر مي رسد توجه به آسيب هاي ناشي از زلزله اگر نه مغفول كه كمرنگ مانده است اين نوشتار بر آن است كه لزوم يك الگوي مناسب براي لحاظ اين ايمني را گوشزد نمايد و پيشنهاد تهيه يك نقشه پهنه بندي خطر زلزله و الگويي براي تشخيص كاربري اراضي شهري را ارائه نمايد. طبعا عوامل موثر بر آن مانند اسيب پذيري مكان طبيعي و مصنوع دراين راستا بررسي خواهد شد در انجام اين پژوهش از مطالعات كتابخانه اي بهره برداري شده است.