گنبد به روايت سازه ي ايراني

مهار نمودن طبيعت و غلبه بر نيروهاي آسيب رسان از ابتداي خلقت جوهره اصلي تلاش و مبارزه بشر را براي بقا و ادامه زيست تشكيل مي داده است انسان همواره در حال مقابله و ستبز مستمر با مخاطرات طبيعي با هدف كاهش خسارت و اسيب هاي ناشي از آن بوده است اين در حالي است كه برخلاف نيرويهاي طبيعي آسيب رسان با اثر مستمر و در عين حال قابل پيش بيني مقابله با انسان با نيروهاي طبيعي و سوانح غيرمستمر و غيرقابل پيش بيني مانند زلزله تنها معطوف به بعد از وقوع آنها مي گرديده است زماني كه از هستي او چيز زيادي براي نجات دادن باقي نمانده است نيروهايي با آسيب رساني غيرمستقيم غيرمستمر و قابل پيش بيني در شكل گيري الگوهاي مزبور نقش اصلي و موثر ايفا نمايند. با وجود اين بايد اعتراف كنيم كه لرزش زمين به خودي خود فاجعه نيست گرچه مي تواند فاجعه بيافريند. دريان مقاله به بررسي يك نمونه از معماري اقليمي در سرزمينمان به نام گنبد پرداخته شده و فناوري هاي بومي آن به بحث كشيده شده است.