كاهش آسيب پذيري ناشي از زمين لرزه با توجه به ساختار شهري

قرارگيري مناطق مختلف ايران برروي نوار زلزله خيز آسيب پذيري بالاي مستحدثات و كمبود زيرساختهاي لازم براي عملياتي كردن صحيح مديريت بحران سبب شده كه خطر پذيري لرزه اي در مناطق شهري و روستايي بسيار بالا ارزيابي شود آنچه از زلزله يك فاجعه مي سازد عدم آمادگي به منظور مقابله با آن و پيشگيري از عواقب زيانباري است كه به بار مي آورد كاهش زيانهاي ناشي از زلزله عمدتا برحول روشهاي ساخت و ساز ساختمان ها جهت افزايش مقاومت در برابر زلزله بودها ست اما مقابله با زلزله فراتر از رعايت اصولي فني براي مقاوم سازي ساختمان ها مي باشد و در حقيقت مي بايست كل شهر را به هدف كاهش آسيب پذيري در برابر زلزله برنامه ريزي و طراحي كرد هدف از نگارش اين مقاله تحليل شكل مطلوب شهر پايدار ايمن و عوامل و عناصر شكل دهنده اين شهر مانند فرم ساختار تراكم كاربري مكانيابي شهر و نتيجه اين پژوهش الزامات و تمهيدات شهرسازي در كاهش خسارات ناشي از حوادث طبيعي مانند زلزله مي باشد.