كاهش آسيب پذيري سكونت گاههاي شهري : آتش سوزي هاي پس از زلزله

غالب سكونتگاههاي شهري پويا و در حال تكامل بوده كه اين امر به عوامل مختلفي از جمله سانحه وابسته است بشر همواره كوشيده براي در امان ماندن از سوانح، محل سكونت خود را در راستاي تقليل خطر ايمن نمايد به عنوان مثال زلزله اثرات زيانبار و ويرانگري را بطور مستقيم و غيرمستقيم مانند آتش سوزي برزندگي انسان ها تحميل مي نمايد بنابراين شناخت عوامل تاثير گذار برسوانح مرتبط به زلزله مانند آتش سوزي و اقدامات پيشگيرانه امري غيرقابل اجتناب است اين مقاله مي كوشد كه با توجه به مدلهاي مختلف و بررسي سوابق سوانح مشابه در جهان نظراتيرا در راستاي كاهش آسيب پذيري سكونتگاههاي شهري در مورد آتش سوزي هاي پس از زلزله ارائه نمايد به اين منظور ضمن بررسي عوامل اصلي خطر در اتش سوزي هاي پس از زلزله مديريت خطرپذيري مورد بررسي قرار دهد روش تحقيق استفاده شده در اين مقاله روش توصيفي - كاربردي مطالعات كتابخانه اي بازبيني اقدامات انجام شده و بررسي موارد مشابه در زلزله هاي نورثريج 1994 كوبه 1995 و خصوصا سن فرانسيسكو 1906 و توكيو 1923 مي باشد.