ضرورت سازماندهي گروههاي مردمي در بحران ها

مشاركت همگاني يكي از اهداف توسعه پايدار جوامع مي باشد كه در آن ارتقا سطح زندگي افراد جامعه در اولويت برنامه هاي تصميم سازان قرار دارد مقوله مديريت بحران زلزله نيز با توجه به اينكه در برگيرنده طيف وسيعي از جامعه تحت تاثير مي گردد و خواه ناخواه برسلامت امنيت و رفاه آنها اثر گذار است از اين قاعده مستثني نمي باشد لذا تشكيل گروههاي مردمي آموزش و سازماندهي ايشان جهت واكنش موثر در زمان وقوع زلزله و انجام رفتار مناسب جمعي بعد از آن مي تواند تا حدود زيادي از خسارات و صدمات احتمالي جلوگيري به عمل آورد دراين ميان سازماندهي اين گروه ها نقش موثرتري نسبت به آموزش صرف ايشان ايفا مي نمايد زيرا در صورت مقابله گروهي مناسب و موثر است كه مي توان به اهداف بالا نائل آمد و آموزش صرف افراد باعث مي شود كه در مواجهه با حوادث تداخل وظايف و ناهماهنگي ايجاد شود و در نتيجه در كمك رساني به ديگران اختلال پيش مي آيد.