بازبيني برخي روابط قطعي تخمين پتانسيل روانگرايي به وسيله داده هاي محلي SPT وCPT

استفاده از آزمايش هاي SPT و CPT براي تعيين مقاومت روانگرايي به موجب سادگي و برخي صرفه هاي اقتصادي از استقبال مناسبي در ميان مهندسان ژئوتكنيك برخوردار بوده است. از طرف ديگر از آنجاييكه منحني هاي تعيين ظرفيت يا مقاومت روانگرايي خاك به وسيله داده هاي محلي تعيين مي گردند، با افزايش داده ها امكان اصلاح در مرزهاي فوق الذكر لازم مي نمايد. در اين مطالعه تلاش شده است با جمع آوري مجموعا بيش از 850 داده SPT و CPT، برخي از منحني هاي معتبر در تعيين مقاومت سيكليك از جمله [1] .Youa et al مورد ارزيابي قرار گيرد. در گردآوري اين بانك داده اي نسبتا جامع سعي بر آن بود تا اطلاعات مربوط به برخي از زلزله هاي اخير از جمله Chi-Chi Taiwan 1999 نيز لحاظ گردد. به علاوه از اعمال برخي سختگيري ها در انتخاب داده ها خودداري شود تا اثر اين نوع حساسيت ها، در جابجايي احتمالي مرزها آشكار گردد. در انتها نيز به بررسي برخي اختلاف نظرها در خصوص اثر ميزان ريزدانه بر مقاومت سيكليك، ميان مطالعات آزمايشگاهي و مرزهاي متكي بر داده هاي محلي پرداخته خواهد شد.